اثر مدیریت مصرف نیتروژن بر کارائی مصرف آن در گندم دیم با استفاده از نیتروژن-15

به منظور بررسی اثر مدیریت مصرف نیتروژن بر کارائی نیتروژن در گندم دیم، آزمایشی با سه نحوه مصرف نیتروژن شامل کل نیتروژن در پائیز، در پائیز + در بهار، و در پائیز + در بهار به عنوان کرت اصلی و پنج سطح نیتروژن شامل 0، 30، 60، 90 و 120 کیلوگرم در هکتار با استفاده از اوره نشان دار 8 و 6 اتم درصد اضافه به عنوان کرت فرعی با سه تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های یک بار خرد شده در سال زراعی 92-1391 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قاملو کردستان اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر نحوه مصرف بر عملکرد دانه، برداشت نیتروژن در سطح آماری پنج درصد معنی دار بود. اثر مقادیر نیتروژن بر عملکرد دانه، برداشت کل نیتروژن، %[1]Ndff، برداشت نیتروژن و کارایی نیتروژن در سطح یک درصد و پروتئین دانه در سطح پنج درصد معنی دار بود. با مصرف نیتروژن، عملکرد دانه و درصد پروتئین دانه نسبت به شاهد به ترتیب 35 و 33 درصد افزایش نشان دادند. با افزایش مصرف نیتروژن از 30 تا 120 کیلوگرم در هکتار، % Ndff از 11 تا 39 درصد افزایش یافت که این مقادیر به ترتیب با کارایی نیتروژن-15، 21 تا 28 درصد مرتبط بود. بیشترین کارایی (31 درصد) با مصرف 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. از کل نیتروژن جذب شده توسط اندام هوایی گندم، 70 درصد مربوط به دانه بود. بهترین عملکرد دانه با بیشترین کارایی نیتروژن در تیمارهای مصرف کل در پائیز، در پائیز + در بهار و در پائیز + در بهار به ترتیب با مصرف 69، 60 و 51 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برآورد شد.