اثرات استفاده از سطوح مختلف مخمرسلنیوم برعملکرد تولید، سیستم ایمنی و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز مرغان تخمگذار پس از دوره تولک بری

زمینه مطالعاتی: بررسی تاثیر سلنیوم آلی بر عملکرد تولید مرغان تخم گذار
ارزیابی اثرات سطوح مختلف مخمر سلنیوم بر عملکرد تولید تخم مرغ، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و پاسخ سیستم ایمنی مرغان تخم گذار پس از دوره تولک بری.
تعداد80 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سویه های-لاین W-36 در دوره پس از تولک بری (سن 78 هفتگی) در قالب طرح کاملا تصادفی به 5 تیمار با 4 تکرار 4 قطعه ای اختصاص داده شدند. پرندگان با 5 سطح مکمل مخمر سلنیوم (صفر،150، 300 ،450 و600 میلی گرم درکیلوگرم) به مدت 4 هفته تغذیه شدند.
در کل دوره، استفاده از سطوح 300 و 450 میلی گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم، درصد تولید تخم مرغ را به طور معنی داری افزایش داد (05/0>P) ولی توده تخم مرغ پرندگان تحت تاثیر سطوح مخمرسلنیوم قرار نگرفت (05/0P). در پایان دوره، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خون و تیترآنتی بادی علیه آنفلوآنزای پرندگانی که در جیره آنها از 300میلی گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم یا بالاتر استفاده شده بود، به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>P).
نتیجه گیری نهایی: چنین نتیجه گیری می شود که با استفاده از 300 میلی گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم سل پلکس در جیره مرغان تخمگذار پس از دوره تولک بری، می توان تا حدودی عملکرد تولید و پاسخ سیستم ایمنی پرندگان را بهبود داد و حداکثر سطح قابل استفاده از آن نیز حدود 450 میلی گرم در کیلوگرم جیره تعیین شد.