کانی شناسی و خاستگاه اسکارن آهن جوینان (کمان ماگمایی ارومیه دختر- شمال اصفهان)

مرمرها و اسکارنهای جوینان در 5 کیلومتری شمال شرق قهرود، 140 کیلومتری شمال غرب اصفهان و بخش مرکزی کمان ماگمایی ارومیه دختر قرار دارند. جایگیری پیکره ی گرانیتوئیدی قهرود داخل سنگهای کربناته کرتاسه، سبب دگرگونی همبری و همیافتی کانیایی ولاستونیت، پیروکسن، گارنت، اکتینولیت، اپیدوت، کلریت، کلسیت، کوارتز، مگنتیت و سولفیدهای فلزی (آهن- مس) شده است. بررسی های کانی شناسی و روابط پاراژنتیکی کانی ها، موید چندزادی بودن و تکوین اسکارن جوینان طی دو گامه اصلی دگرگونی و دگرنهادی (پیشرونده و پسرونده) است. در گامه دگرگونی که بلافاصله پس از جایگیری ماگمای گرانیتوئیدی داخل سنگهای کربناته ناخالص آغاز شده، مرمرهای جوینان شکل گرفته اند. دگرنهادی پیشرونده با پیدایش کالک سیلیکاتهای بی آب ولاستونیت، پیروکسن دیوپسید-هدنبرژیتی و گارنت گروسولار- آندرادیتی در مرمرها رخ داده است. گامه ی دگرنهادی پسرونده، با دگرسانی کانی های کالک سیلیکاته اولیه اسکارن (پیروکسن- گارنت) و تشکیل اپیدوت، اکتینولیت و کلریت مشخص می شود. حضور ولاستونیت، پیروکسن و گارنت نشانگر تشکیل پاراژنزهای اسکارن پیشرونده در گستره دمایی فراتر از 550 درجه ی سانتیگراد و فشار بخشی پایین CO2 است. اسکارن جوینان، یک اسکارن آهن کلسیک است که در عمق کم توسط سیالات آبگون اکسایشی وابسته به پیکره نفوذی حاصل شده و در گامه های متعدد تکوین یافته است.