بررسی و ارزیابی ژئوشیمیایی رسوبات پالئوزوئیک در ساختمان های دارنگ، کوه سیاه و زیره

هدف از انجام این مطالعه مقایسه ی خصوصیات مواد آلی میادین کوه سیاه، زیره و دارنگ (واقع در ناحیه ی فارس ساحلی) با استفاده از متغیرهای ژئوشیمیایی است. از بین سازندهای انتخاب شده به عنوان سنگ منشاء احتمالی، سازندهای فراقان، سیاهو، زردکوه، ایل بیک، نهشته های اردویسین، نهشته های کامبرین و نهشته های اینفراکامبرین به عنوان سازندهای مورد مطالعه انتخاب شدند. مطالعات انجام شده روی نمونه ی سنگ، شامل آنالیزهای راک– اول و بیومارکرهاست. از میان سنگ های منشاء احتمالی موجود در منطقه، سازند فراقان در میدان کوه سیاه از نظر پتانسیل تولید سنگ منشاء، مناسب بوده، کروژنی از نوع دوم دارد و محیط تشکیل آنها احیایی دریایی است و نمونه های این سازند از نظر میزان بلوغ در مرحله ی کاتاژنز قرار دارند. پتانسیل سنگ منشاء سازندهای دیگر در میادین زیره و دارنگ ضعیف بوده و اغلب کروژن نوع دوم و سوم و محیط احیایی دریایی دارند. مطالعات انجام شده روی نمونه های مواد آلی میادین کوه سیاه، زیره و دارنگ نشان داد که این نمونه ها تحت تاثیر گل حفاری پایه روغنی قرار گرفته اند و آلودگی دارند (یا اینکه سیالات زایشی از سنگ مولد باعث آلودگی شده اند) و همین امر باعث می شود ،Tmax TOC و HI حد واقعی را نشان ندهند.