بررسی ارتباط بین هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری با شاخص توده بدنی و شاخص پوسیدگی دندانی در کودکان 7 تا 11 سال در شهر یزد

هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری (MIH) نوعی اختلال تکاملی مینا با علل مولتی فاکتوریال است که باعث ایجاد مشکلات متعدد دندانی می شود، بنایراین تحقیقات فراوانی در این زمینه انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری با شاخص توده بدنی و میزان پوسیدگی دندان های دائمی در کودکان 7 تا 11 ساله شهر یزد است.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد 645 کودک 7 الی 11 ساله ساکن شهر یزد با استفاده از نمونه گیری خوشه ایتصادفی در مدارس انتخاب و معاینه شدند. معیارهای EAPD و mDDE جهت تعیین هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری و وسعت درگیری دندان ها بکار گرفته شد، شاخص توده بدنی و پوسیدگی دندان های دائمی نیز بر اساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت سنجیده شد. تعیین شاخص توده بدنی و پوسیدگی در 40 کودک به عنوان گروه غیر مبتلا انجام شد. مقادیر متوسط داده ها توسط Mann whitney test بررسی شده و سطح معنی داری 0/05P< در نظر گرفته شد.
از بین 645 کودک معاینه شده، 154 کودک مبتلا به MIH، 16 نفر (10/38 درصد) دچار کمبود وزن، 13 کودک (8/44 درصد) دارای اضافه وزن، 3 کودک (1/94 درصد) چاق و 122 کودک (79/22 درصد) وزن نرمال داشتند. میانگین BMI در گروه مبتلا به MIH، 16/01 و در گروه کنترل 15/76 بود. تفاوت BMI گروه مبتلا و گروه کنترل معنی دار نبود (0/81P = ). شاخص پوسیدگی DMFT در کودکان مبتلا به هایپومینرالیزاسیون 2/09 و در گروه کنترل 1/1 به دست آمد که تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (0/001P = ).
کودکان مبتلا به MIH از نظر شاخص توده بدنی بیشتر در گروه نرمال قرار داشته و پوسیدگی دندان های دائمی در آن ها به طرز معنی داری شایع تر است.