مطالعه ژئوشیمیایی ادخال های مایع نفتی در چاه های میدان نفتی منصوری

ادخال های مایع کپسول های دربسته ای هستند که اطلاعات سیال از زمان به دام افتادن را به صورت کامل در خود ذخیره می کنند. مهم ترین این اطلاعات درجه حرارت و ترکیب سیال در زمان به دام افتادن است. مطالعه ژئوشیمیایی ادخال های مایع نفتی میدان منصوری، با استفاده از آنالیز میکروترمومتری به بررسی فاکتور ادخال های مایع پرداخته است. با توجه به نتایج حاصل از آنالیزها مشخص گردید که سازند بنگستان از پتانسیل مخزنی مناسبی به لحاظ وجود نفت مهاجرت یافته به دام افتاده در سیمان سنگ مخزن برخوردار است. از بین چاه های مورد نظر در میدان منصوری فقط یک چاه (MI-44E) دارای هیدروکربن سیال می باشد و مستعد بررسی های بیشتر از نظر وجود ادخال های مایع می باشد. نمونه های مورد مطالعه میدان منصوری با توجه به نتایج آنالیزها نشان از 3 نسل یا گروه است که هر یک از نسل ها دارای ویژگی منحصر به فرد خود هستند. نمونه های آنالیز شده از نظر نوع ادخال خصوصیت مشترکی دارند بدین معنی که کلیه ادخال های مایع از نوع اولیه هستند که دلالت بر یک منشا دارند و تفاوت اصلی آنها بیشتر در نوع سیمان، درجه همگن شدن و درصد شوری می باشد. در این مطالعه هیدروکربن مایع فقط در نسل سوم دیده شده که دارای API گراویتی متفاوت بوده که با رنگ های زرد و آبی دیده می شود و نشان دهنده این است که تا بالای نقطه بلوغ حرارت دیده اند و در عمق m 9/3425 و بالاترین دما یعنی C°1/93 واقع شده اند و درصد شوری آنها بین 46/11 تا 47/18 % وزنی می باشد. در نهایت فقط گروه سه لایه مخزنی سازند ایلام متعلق به گروه بنگستان از لحاظ اکتشافی و توسعه مخزن مناسب می باشد.