اولویت بندی احداث نیروگاه های تجدیدپذیر با استفاده از تلفیق روش منطق دیجیتالی بهبودیافته و ویکور فازی

در سال های اخیر کشورهای مختلف توجه فزاینده ای به انرژی های تجدیدپذیر و پاک نظیر انرژی خورشیدی، باد، زمین گرمایی و غیره جهت رسیدن به اهدافی نظیر ایجاد تنوع در استفاده از منابع انرژی، کاهش وابستگی به یک حامل انرژی، ملاحظات زیست محیطی و دستیابی به انرژی پایدار معطوف داشته اند. ازسوی دیگر بالا رفتن قیمت سوخت های فسیلی و محدود بودن آن ها، آلودگی های زیستی و رشد تکنولوژی های مرتبط از عوامل محرک برای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در آینده است. این مقاله به شناسایی معیارهای کیفی و کمی جهت احداث نیروگاه های با منابع تجدید پذیر از منظر اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و فنی می پردازد. سپس با استفاده ترکیبی از ابزارهای منطق دیجیتال بهبود یافته و ویکور فازی روشی برای وزن دهی معیارها و اولویت بندی احداث نیروگاه های تولید برق با منابع تجدیدپذیر ارائه می گردد. برای درک بهتر روش پیشنهادی، یک مطالعه موردی در مورد کشور ایران مطرح می گردد و در آن 5 نوع نیروگاه تولید برق با منابع تجدیدپذیر مورد ارزیابی قرار می گیرند. نتایج نشان دهنده این امر است که اولویت احداث با توجه به معیارهای تعیین شده به ترتیب با نیروگاه های برق آبی، زمین گرمایی، بادی، زیست توده و فوتوولتاییک است.