شناسایی و اولویت بندی خط مشی های توسعه کارآفرینی بخش تعاون

نظام تعاونی روش مناسبی برای ایجاد کسب و کار است. در نتیجه هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی خط مشی های توسعه کارآفرینی بخش تعاون می باشد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش مدیران، اداره تعاون و اعضای هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه سیستان و بلوچستان بودندکه سرشماری شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه محقق ساخته بود. ابتدا پرسشنامه ای با طیف 5 گزینه ای لیکرت تهیه و روایی و پایایی آن تائید شد. تعداد 30 پرسشنامه توزیع و پس از جمع آوری به کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس شاخص هایی که بار عاملی بیشتری داشتند انتخاب و پرسشنامه ارجحیت بندی با معیارهای منتخب تهیه شد. این پرسشنامه 3 معیار، 8 زیرمعیار و 42 گزینه داشت. روایی پرسشنامه تائید شد. نرخ ناسازگاری کلیه شاخص ها نیز کمتر از 1/0 به دست آمد. سپس این پرسشنامه مجدد بین اعضای نمونه توزیع و داده های به دست آمده با روش AHP و نرم افزار سوپر دسیژن تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد خط مشی های حوزه بسترسازی با وزن 70/0 در رتبه نخست، حوزه هدایت و عملیاتی با وزن 20/0 در رتبه دوم و حوزه تثبیت و نهادینه سازی با وزن 08/0 در رتبه سوم قرار دارد. مهم ترین زیرمعیارهای حوزه بسترسازی و نهادینه سازی، خط مشی های آموزش و مهارت با وزن های 73/0 و 69/0 و در حوزه عملیاتی، خط مشی های حوزه انگیزش با وزن 80/0 است؛ بنابراین به خط مشی گذاران توصیه می شود بیشترین توجه آن ها به بستر سازی معطوف شود.