نقش سرمایه اجتماعی و شاخص های سلامت اجتماعی در پیش بینی نگرش به بزهکاری فرزندان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی سرمایه ی اجتماعی و شاخص های سلامت اجتماعی خانواده با نگرش به بزهکاری فرزندان است.

پژوهش ازنظر هدف توصیفی و ازنظر نوع تحقیق، همبستگی است. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی دانش آموزان دختر سه گانه دبیرستان های شهرستان ممسنی است که تعداد 130 نفر به شیوه ی نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های سلامت اجتماعی کییز (1998)، سرمایه ی اجتماعی بولن (2005) و سنجش نگرش به بزهکاری فضلی (1389)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها در سطح توصیفی و استنباطی به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم افزار spss-19 تحلیل شده اند.

نتایج نشان داد که بین سرمایه ی اجتماعی و مولفه های سلامت اجتماعی با نگرش به بزهکاری فرزندان رابطه ی معنا داری در سطح 99% اطمینان وجود دارد؛ نقش مولفه ی پذیرش اجتماعی در تبیین نگرش بزهکاری فرزندان بیش از دیگر متغیرها است و بعد از آن به ترتیب سرمایه ی اجتماعی و شکوفایی اجتماعی در تبیین نگرش بزهکاری فرزندان بیشترین نقش را داشته اند.

پیوند شاخص های سلامت اجتماعی با مجموعه ی عناصر اساسی سرمایه های اجتماعی در حوزه ی نهاد خانواده باعث کاهش نگرش منفی فرزندان به بزهکاری و شکل گیری بینش های تازه ای بر زندگی اعضای خانواده جهت حل چالش ها و آسیب ها می شود.