تاثیر شدت استئوآرتریت زانو بر دامنه های حرکتی مفاصل اندام تحتانی هنگام راه رفتن در مردان

هدف از این مطالعه بررسی تغییرات دامنه های حرکتی مفاصل اندام تحتانی هنگام راه رفتن در بیماران استئوآرتریت مرد با درجات مختلف است .
این تحقیق از نوع علی- مقایسه ای پس از وقوع یا مورد- شاهدی می باشد. برای ارزیابی سه بعدی پارامترها از سیستم تحلیل حرکتی Vicon سری T استفاده گردید. آزمودنی ها 15 نفر مرد سالم و 30 نفر مرد بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو بودند که بر اساس طبقه بندی کلگرن و لورنس به 3 گروه خفیف(10 نفر)، متوسط(10 نفر)، شدید(10 نفر) تقسیم شدند. سپس پارامترهای کینماتیکی زاوایای پیشرفت پا، دورسی فلکشن- پلنتار فلکشن مفصل مچ، اینورشن-اورشن مفصل مچ، چرخش داخلی- خارجی مفصل مچ، فلکشن- اکستنشن مفصل زانو، اداکشن- ابداکشن مفصل زانو، چرخش داخلی- خارجی مفصل زانو، فلکشن- اکستنشن مفصل ران، اداکشن- ابداکشن مفصل ران، چرخش داخلی-خارجی مفصل ران، تیلت قدامی-خلفی لگن، تیلت جانبی لگن، چرخش لگن با نرم افزار Vicon Nexus 1.8.5 مورد اندازه گیری سپس اطلاعات توسط نرم افزارهای Polygon 3.5.1 در یک سیکل گام برداری استخراج گردید. و از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه در نرم افزار SPSS 20. و 0/05> P استفاده شد .
تفاوت معنی داری در تمام پارامترهای کینماتیکی(زوایای مفصلی) بین افراد سالم با بیماران مبتلا به استئوآرتریت با درجات مختلف وجود ندارد(05/0 P>) . در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو با درجات مختلف زاویا و دامنه های حرکتی: زاویه پیشرفت پا در سطح هوریزنتال، اینورشن-اورشن مچ پا، فلکشن- اکستنشن مفصل زانو، اداکشن-ابداکشن مفصل زانو، چرخش داخلی-خارجی مفصل ران، تیلت قدامی-خلفی لگن، تیلت جانبی لگن تحت تاثیر قرار می گیرند(05/0 P<) .
تغییرات برخی از پارامترهای کینتیکی زوایای مفصلی به علت مکانیسم های جبرانی می باشد و تغییر در برخی از پارامترهای کینتیکی تابع شدت استئوآرتریت می باشد . علاوه بر این استئوآرتریت زانو در یک مفصل اثرات زیادی بر دیگر مفاصل مجاور می گذارد.