رابطه سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان

سرطان پستان شایع ترین سرطان در بین زنان است که کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به سرطان پستان بود.
این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی با طرح همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بیماران تحت درمان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان سیدالشهدا اصفهان بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 97 نفر انتخاب شدند. بیماران به 1) سوالات دموگرافیک، 2) سوالات سرمایه روان شناختی مشتمل بر مجموعه پرسشنامه های امیدواری اسنایدر، جهت گیری زندگی (LOT) کارور و شی یر، تاب آوری بلاک و کریمن و خود کارآمدی شرر و 3) پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران سرطانی (EORTC QLQ- C30.V.3) پاسخ دادند.
میانگین امید50/4±15/20، خوش بینی 30/4±31/20، تاب آوری 11/9±92/45 و خودکارآمدی بیماران 59/12±51/55 میانگین کیفیت زندگی کلی آنان20/19± 74/63 بود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان با مولفه های سرمایه روانشناختی شامل امید (01/0>p و 45/0=r)، خوش بینی (05/0>p و 25/0=r)، تاب آوری (01/0>p و 40/0=r) و خودکارآمدی (01/0>p و 27/0=r) رابطه معناداری وجود دارد.
امید، خوش بینی، خودکارآمدی و تاب آوری با کیفیت زندگی زندگی بالاتر در بیماران مبتلا به سرطان پستان همراه است؛ بنابراین، شایسته است عوامل روانشناختی مرتبط با کیفیت زندگی بیماران سرطانی مانند سرمایه روانشناختی، ارزیابی شده و در فرایند درمان، در کنار درمان های زیستی-پزشکی مورد توجه قرار گیرد.