نقش تهاتر بر سقوط حق مطالبه و وصول وجه ضمانت نامه های بانکی

ضمانت نامه بانکی یکی از کارامدترین ابزارهای مالی است. دلیل اهمیت نقش آن در روند انعقاد قراردادها و انجام معاملات، مستقل بودن آن از قرارداد پایه فی مابین ضمانت خواه و ذی نفع، و قرارداد صدور ضمانت نامه میان ضامن و ضمانت خواه است. با توجه به همین ویژگی استقلال ضمانت نامه درصورتی که مضمون عنه از تعهدات خود به موجب قرارداد پایه قصور کند، ذی نفع بدون نیاز به اثبات آن قصور می تواند وجه ضمانت نامه را مطالبه کند. در جریان مطالبه وجه از جانب ذی نفع، ممکن است به منظور توجیه منع و عدم پرداخت وجه ضمانت نامه به ترتیب ضمانت خواه و ضامن به تهاتر استناد کنند. نظر به روابط مذکور فی مابین ضمانت خواه و ذی نفع، ضامن و ضمانت خواه، ضامن و ذی نفع و نهاد تهاتر که از اطاله روند پرداخت های متقابل جلوگیری می کند، باید دید که در کدام رابطه می توان در مقابل ذی نفع به تهاتر استناد کرد؟ با توجه به مفهوم استقلال ضمانت نامه، درصورتی که شرط خلاف آن نشده باشد، تنها ضامن می تواند در خصوص مطالبات متقابل خود از ذی نفع و بدهی که بابت پرداخت وجه ضمانت نامه به وی دارد به تهاتر استناد کند و از تعهد پرداخت به موجب ضمانت نامه بری گردد. همین رویکرد در مقررات بین المللی و داخلی نیز اتخاذ شده است.