مطالعه مکان یابی پتانسیل استحصال آب باران در مناطق خشک با استفاده از روش TOPSIS؛ مطالعه موردی دشت انارک

استحصال آب باران یکی از مهمترین روش های مدیریت بهره برداری از آب برای مقابله با کم آبی می باشد که با توجه به نیاز روزافزون کشور به آب، امری اجتنابناپذیر است. اولین مرحله در راستای مدیریت منابع آب باران، شناخت پتانسیل آب باران است. تحلیل تصمیم گیری چندمعیاره (MCDA) نیز به عنوان یک ابزار مهم در تصمیم گیری های مدیریت منابع طبیعی و به طور ویژه مدیریت منابع آب شناخته شده است. در این پژوهش به منظور شناسایی شاخص های موثر در مکانیابی پتانسیل استحصال آب باران از روش تصمیم گیری چندمعیاره استفاده شد. معیارهای موردنظر ازجمله تناسب باهدف، دقت و سهولت دسترسی، میزان پذیرش در جوامع محلی، هزینه و زمان برای تصمیم گیری انتخاب شدند و وزن هریک از معیارها با بهره گیری از روش آنتروپیشانون به دست آمد. 31شاخص برای تصمیم گیری انتخاب شدند و وزن هریک از آن ها با بهره گیری از روش تاپسیس(TOPSIS) محاسبه و اولویت بندی شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد در میان شاخص های رتبه بندی شده، شاخص های نفوذپذیری خاک با وزن 820/0، بافت خاک با وزن 810/0، هدایت الکتریکی خاک با وزن 806/0، عمق خاک با وزن 710/0، کیفیت آب با وزن 650/0، درصد پوشش با وزن 616/0، متوسط بارش سالانه با وزن 615/0 و افت سطح آب زیرزمینی با وزن 517/0 به عنوان موثرترین شاخص ها برای استحصال آب باران در اولویت قرار گرفتند.