دماوند، بلندترین قله و نماد ملی ایران

دماوند، بلندترین قله ایران و به عنوان یکی از قله های مخروطی شاخص در جهان، زیست بوم بی نظیری است که به دلیل اختلاف ارتفاع چشم گیر و دارا بودن دره ها و دامنه های پرشمار، گونه های گیاهی و جانوری متنوعی را در خود جا داده است. وجود گونه های گیاهی کوهستانی و نیمه کوهستانی از ویژگی های زیست بوم دماوند است که در این بین وجود برخی گونه های انحصاری بر ارزش و اهمیت آن می افزاید. ظرفیت های طبیعی دماوند شرایط مناسبی را برای مرتع داری، زنبورداری، گردشگری و کوهنوردی فراهم نموده است. وجود یخچال های طبیعی، دیواره و برج های یخ بلور، حفره های متعدد خروج گاز و بخار، توده های گوگردی، چشمه های آب گرم و آب معدنی در کوهپایه های دماوند، دهانه ای بزرگ با حوضچه یخی شکل مخروطی از دیگر ویژگی های این قله می باشد. وجود گونه های شاخص گیاهی و ظرفیت های بالقوه طبیعی در آن شرایط مناسبی را برای استفاده های گردشگری و کوهنوردی فراهم کرده است. با این وجود، دماوند در شرایط حاضر با آسیب ها و مخاطرات جدی روبرو است که چرای بیش از ظرفیت دام، جاده سازی و تغییر کاربری اراضی، برداشت بی رویه گیاهان دارویی و خوراکی و گردشگری و کوهنوردی ناسازگار با محیط طبیعی دماوند از جمله این آسیب ها می باشند.