ضرورت توسعه زراعت چوب به جای سبزی و صیفی کاری در جنوب تهران

بسیاری از کشاورزان جنوب تهران، دشت ورامین و شهرری که به کاشت سبزی و صیفی اشتغال دارند، زراعت خود را با فاضلاب آبیاری می کنند. از آنجا که سبزی و صیفی معمولا به صورت تازه و خام مصرف می شود، درنتیجه آلاینده های میکروبی به طور مستقیم وارد بدن انسان می شوند. آلاینده های غیرمیکروبی همچون فلزات سنگین که حتی بر اثر حرارت پخت هم از بین نمی روند می توانند موجب ابتلای انسان به بسیاری از بیماری ها شوند. تامین منابع آبی، مشکل اساسی امروز کشور در فضای سبز و خدمات شهری به شمار می آید. استفاده از فاضلاب ها (آب‏ های نامتعارف) که هم اکنون براساس معیارهای موجود، جزء آب‏های مصرفی در برنامه ریزی آبیاری لحاظ نمی‏ شود، می‏ تواند به عنوان یک منبع جدید آب با اندیشیدن تمهیدات لازم برای مصارف کشاورزی درنظر گرفته شود. کاشت گونه های درختی نظیر صنوبر از جنبه های مختلف نظیر ایجاد فضاهای سبز شهری، تلطیف هوا، کاهش ضررهای ریزگردها و گرد و خاک های داخلی، تولید اکسیژن و زیباسازی مناظر شهری در هوای گرم و خشک تهران...