طراحی بهینه ی میراگر جرمی تنظیم شده ی چندگانه ی فعال برای سازه های غیرخطی هیسترسیس

در این مقاله، به طراحی بهینه و بررسی کارآیی میراگر جرمی تنظیم شده ی چندگانه ی فعال (AMTMD) در کاهش ارتعاشات سازه های غیرخطی هیسترسیس پرداخته شده است. برای کنترل فعال سازه های غیرخطی از الگوریتم کنترل بهینه ی آنی بر پایه روش عددی نیومارک استفاده شده است. پارامتر های بهینه ی میراگرجرمی تنظیم شده ی چندگانه و مقادیر ماتریس های وزنی تابع عملکرد کنترل فعال با هدف کمینه کردن بیشینه ی نیروی کنترل مورد نیاز برای کاهش ماکزیمم تغییرمکان جانبی سازه تا یک حد مشخص تعیین شده است. برای حل مسئله ی بهینه سازی با توجه به تعداد زیاد متغیرها از الگوریتم ژنتیک ((GA استفاده شده است. برای آنالیز عددی، قاب برشی 8 طبقه ی برشی با منحنی هیسترسیس دو خطی تحت ارتعاش اغتشاش سفید قرار گرفته و برای مقادیر مختلف درصد جرمی و تعداد مختلف ATMD به طراحی بهینه ی مکانیزم AMTMD پرداخته شده است. همچنین کارایی این سیستم در مقابل زلزله های دورگسل و نزدیک گسل آزموده شده است. نتایج بدست آمده موثر بودن روش پیشنهادی را در طراحی AMTMDروی سازه های غیرخطی نشان می دهد همچنین می توان گفت که مکانیزم AMTMD در صورت طراحی بهینه می تواند خرابی را در سازه های غیرخطی تا حد زیادی کاهش دهد که میزان کاهش وابسته به درصد جرمی ، تعداد TMDها و مشخصات زلزله ورودی می باشد.