بررسی اثر پیش تغذیه عصاره ی آبی تمبر هندی (Tamarindus indica) بر حجم سکته مغزی و ارزیابی اختلالات نورولوژیکی در مدل جانوری رت

ایسکمی مغزی یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در دنیاست و یک نقص کانونی مغزی است که به طور ناگهانی و در اثر کاهش خون رسانی به بافت مغز پدید می آید. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پیش تغذیه عصاره آبی تمبر هندی و حجم سکته مغزی و اختلالات نورولوژیکی در مدل سکته مغزی در موش صحرایی می باشد.
در این مطالعه تجربی 35 موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه (7 تایی) تقسیم شدند، گروه کنترل ( تیمار با آب مقطر+ القای ایسکمی)، سه گروه آزمایشی (تیمار با عصاره آبی تمبر هندی با دوز های 75،50 و100 میلی گرم بر کیلو گرم + القای ایسکمی) و گروه شم (آب مقطر و عدم القای ایسکمی). تیمار به مدت 30 روز، به صورت خوراکی و از طریق گاواژ صورت گرفت. القای ایسکمی از طریق انسداد شریان مغزی میانی به روش لونگا و همکاران صورت گرفت. داده های مربوط به میزان آسیب بافتی با استفاده از آزمون آنوا وارزیابی اختلالات نورولوژیکی توسط آزمون من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش: پیش تغذیه با عصاره تمبر هندی سبب کاهش حجم سکته مغزی کل، در دوز 75 میلی گرم بر کیلوگرم (16/10±6/155)، 100 میلی گرم بر کیلوگرم (33/16±83/88) نسبت به گروه کنترل (45/3±66/225) گردید(p=0/000). هم چنین عصاره سبب کاهش امتیاز نقص های نورولوژیک در دو گروه دریافت کننده دوز 75 و100 میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل گردید.
نتایج نشان داد که مصرف عصاره تمبر هندی می تواند در کاهش علائم سکته مغزی ایسکمیک موثر باشد.