عامل های موثر بر پذیرش مبارزه زیستی با کرم پیله خوار نخود در شهرستان کرمانشاه

نخود یکی از گیاهان زراعی است که در ایران سطح زیر کشت بالایی داشته و استان کرمانشاه نیز بالاترین سطح زیر کشت و تولید آن را به خود اختصاص داده است. ازآنجاکه آسیب و زیان آفات به کشتزارهای نخود، عملکرد این محصول را پایین می آورد و استفاده از سموم شیمیایی به هیچ وجه تضمین کننده ی موفقیت کنترل آفات آن نیست، لذا کاربرد روش های کنترل غیر شیمیایی ازجمله کاربرد کنترل زیستی (بیولوژیک) توسط نخودکاران، عاقلانه به نظر می رسد. این بررسی به صورت توصیفی - همبستگی و باهدف کلی تبیین عامل های موثر بر پذیرش کنترل بیولوژیک کرم پیله خوار نخود در شهرستان کرمانشاه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش نخودکاران دیم شهرستان کرمانشاه به شمار 3000 نفر بودند که 341 نفر آنان بر پایه جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که با روش مصاحبه ساختارمند، اقدام به گردآوری اطلاعات موردنظر شد و با استفاده از نرم افزار Spss پردازش و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بنا بر یافته ها شمار اعضای خانوار، پیشینه ی فعالیت کشاورزی و سطح زیر کشت نخود در دو گروه پذیرنده و نپذیرنده کنترل بیولوژیک کرم پیله خوار نخود اختلاف معنادار داشت. بنا بر یافته های به دست آمده از رگرسیون لجستیک، نگرش، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری ادراک شده بر پذیرش کنترل بیولوژیک کرم پیله خوار نخود تاثیرگذار بودند که بیشترین تاثیرگذاری بر پذیرش کنترل بیولوژیک کرم پیله خوار نخود توسط متغیر نگرش ایجادشده است.