بررسی اثر عصاره برگ رامنوس فرانگولا میلر بر توانایی بقای سلول های سرطانی سینه (MCF-7) در محیط کشت

مطالعات مختلف نشان می دهند که عصاره های گیاهی می توانند اثرات سیتوتوکسیک بر سلول های سرطانی داشته باشند. هدف از این مطالعات بررسی اثر عصاره برگ رامنوس فرانگولا میلر بر توانایی بقای سلول های سرطانی سینه در محیط کشت می باشد.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی از رده سلولی سرطان سینه (MCF-7) استفاده شد. سلول های MCF-7 در محیط کشت RPMI 1640 حاوی 10 درصد سرم جنین گاوی و پنی سیلین 100واحد بر میلی لیتر و استرپتومایسین 100 میکرو گرم بر میلی لیتر کشت داده شدند و در انکوباتور در دمای 37 درجه سانتی گراد و در فشار 5 درصد از CO2 نگهداری شدند. سلول ها بطور تصادفی به گروه کنترل و گروه های در معرض 10 ، 1 ، 0.1 ، 0.01 و 0.001 میلی گرم/ میلی لیتر از عصاره برگ رامنوس فرانگولا تقسیم بندی شدند که زنده مانی سلول ها با استفاده از تست MTT مورد اندازه گیری قرار گرفت. داده ها از طریق آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
زنده مانی سلول های MCF-7 بین گروه در معرض 0.001 میلی گرم/ میلی لیتر عصاره و گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت. هرچند، زنده مانی سلول های MCF-7 در گروه های در معرض 0.01 ، 0.1 ، 1 و 10 میلی گرم/ میلی لیتر از عصاره نسبت به گروه کنترل دچار کاهش معناداری شد (P˂0.05).
نتایج نشان دادند که دوز پایین عصاره برگ رامنوس فرانگولا اثر سیتوتوکسیک معناداری به سلول های MCF-7 ندارد.هرچند دوز های بالای عصاره اثرات سیتوتوکسیک به سلول های MCF-7 دارند.