تعیین سهم سازندهای زمین شناسی در تولید رسوب با استفاده از روش انگشت نگاری رسوب (مطالعه موردی: حوزه آبخیز دریاچه زریوار کردستان)

یکی از روش های موثر در شناسایی منابع رسوب و فرسایش، شناسایی سازندهای حساس به فرسایش در حوضه می باشد که این امر را می توان با استفاده از روش ردیابی ژئوشیمیایی انجام داد. در این پژوهش با توجه به رسوبزایی بالای بخش جنوب غربی حوزه آبخیز دریاچه زریوار و وجود سازه های آبخیزداری احداث شده در این محدوده، نمونه های رسوب ریزدانه با استفاده از روش ردیابی ژئوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از این روش درصد اشتراک سنگ ها و سازندها در بخش ریزدانه تعیین و نقشه فرسایش پذیری مواد زمین شناسی بر اساس این روش تهیه شد. نتایج نشان داد که واحد سنگ شناسی SK-Hf متشکل از اسکارن و کمی هورنفلس و با درصد اهمیت نسبی 54/82 بیشترین پتانسیل رسوبزایی را در منطقه مورد مطالعه داراست. همچنین واحد سنگی Qla با درصد اهمیت نسبی 37/8 کمترین پتانسیل رسوبزایی را دارد. نتایج این پژوهش می تواند در شناسایی پتانسیل رسوبزایی سازندها و کنترل فرسایش و رسوب مفید باشد.