تاثیر فرایند نورد اتصالی تجمعی روی ریزساختار و سختی کامپوزیت ریختگی A356/TiC

در این پژوهش به بررسی تاثیر فرایند نورد تجمعی (ARB) روی ریزساختار و سختی کامپوزیت ریختگی آلومینیم 356/کاربید تیتانیم که توسط ریخته گری نیمه جامد تولید شده است، پرداخته شد. فرایند ARB تا 4 سیکل روی کامپوزیت زمینه ی آلومینیمی حاوی 10 درصد حجمی کاربید تیتانیم با میانگین اندازه ذرات کمتر از 10 میکرومتر در دمای محیط انجام شد. بررسی های ریزساختاری توسط میکروسکوپ نوری و سختی توسط آزمون های ماکروسختی و میکروسختی انجام گردید. نتایج نشان داد که با افزایش تعداد سیکل های فرایند ARB، توزیع ذرات کاربید تیتانیم در زمینه ی آلومینیوم همگن شد و ذرات سیلیسیم موجود در زمینه، کوچک تر و کروی تر شدند. از طرفی، مناطق عاری از ذرات حذف شده و کیفیت پیوند بین ذرات کاربید تیتانیم و فاز زمینه بهبود پیدا کرد. علاوه بر آن، تخلخل موجود در ساختار ریختگی نیز به طور قابل توجهی کاهش یافت. بررسی های مربوط به سختی نشان داد که سختی نمونه ها در دو سیکل اول فرایند، افزایش چشمگیری داشت و پس از آن اثر تعداد سیکل ها بر سختی کمتر شد. به طور کلی ریزساختار کامپوزیت ریختگی آلومینیم 356/کاربید تیتانیم بعد از طی کردن 4 سیکل فرایند نورد تجمعی به شکل قابل ملاحظه ای اصلاح گردید به طوری که باعث افزایش ماکروسختی این کامپوزیت به میزان 170 درصد نسبت به نمونه ی ریختگی شد. در نهایت نتایج میکروسختی نشان داد که با افزایش تعداد سیکل ها، مقدار نوسان سختی در طول ضخامت کامپوزیت ها کاهش یافت.