استفاده از نانو ذرات آرکئوزوم به عنوان حامل DNA واکسن و بررسی اثر آن در مدل توموری پاپیلوما ویروس در موش C57BL/6

بیش از 99 درصد سرطان گردن رحم واجد ویروس پاپیلومای انسانی پر خطر 16 و 18 است. واکسن های DNA از جمله واکسن های نویدبخش هستند که برای رفع مشکل رهایش آن از آرکئوزوم استفاده شد که در شرایط اکسیداتیو پایدار هستند. آرکئوزوم خاصیت ادجوانت ذاتی دارد و برای ارایه واکسن به سلول های عرضه کننده آنتی ژن مهم است. در این مطالعه نانوذرات آرکئوزوم از لیپیدهای قطبی هالوباکتریوم سالیناروم تهیه شد و با پلاسمید کایمریک E6/E7/L1 به عنوان کاندید DNA واکسن پاپیلوماویروس فرموله و استفاده شد.
DNAی پلاسمیدی pIRES2-E6/E7/L1 در باکتری اشریشیا کولی سویه DH5α تکثیر و با استفاده از کیت استخراج پلاسمید مگاپرپ استخراج و تخلیص شد. برای تهیه آرکئوزوم، هالوباکتریوم سالیناروم کشت داده شده و مجموعه لیپیدهای آن با استفاده از روش Bligh & Dyer استخراج شد. فرمولاسیون DNAی پلاسمیدی و آرکئوزوم با افزودن پلاسمید و انکوباسیون چند ساعته انجام گرفت. پتانسیل زتا و اندازه نانو ذرات آرکئوزوم با استفاده از دستگاه زتاسایزر تعیین شد. در نهایت با تزریق زیر پوستی سلول های TC1 در موش C57BL/6 و ایجاد مدل توموری پاپیلوماویروس، کارآیی واکسن با تغییر اندازه تومور بررسی شد.
پتانسیل زتای سطح آرکئوزوم بدون پلاسمید 84/6- میلی ولت و برای آرکئوزوم فرموله شده با پلاسمید 29- میلی ولت است. تغییر پتانسیل زتای آرکئوزوم پس از فرمولاسیون از مقدار 84/6- میلی ولت به 29- میلی ولت نشان دهنده جذب موفقیت آمیز پلاسمید روی ذرات و افزایش پایداری آن ها است. نتایج حاصل از بررسی اندازه گیری حجم تومور نشان داد که در گروه های واکسینه شده حجم تومور در مقایسه با گروه های کنترل کمتر است.
نانو ذرات آرکئوزوم، به عنوان یک سیستم رهایشی مناسب و کارآمد با فرآیند آماده سازی آسان و مقرون به صرفه و پایداری زیاد می تواند به عنوان یک روش مناسب برای تحویل DNA واکسن باشد.