تعیین دما و pH بهینه رشد باکتری های تجزیه کننده مواد لیگنوسلولزی جدا شده از دستگاه گوارش موریانه و اثر آن ها بر قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیر آزمایشگاهی برخی پسماندهای کشاورزی

زمینه مطالعاتی: روده موریانه ها حاوی انواع مختلفی از میکروارگانیسم های تجزیه کننده مواد لیگنوسلولزی است که امکان استفاده از آنها در بهبود ارزش تغذیه ای پسماندهای زراعی گامی بزرگ جهت پوشش دادن کمبود خوراک دام است.
این پژوهش به منظور تعیین دما و pH بهینه رشد باکتری های همزیست تجزیه کننده مواد لیگنوسلولزی جدا شده از دستگاه گوارش موریانه ها و بررسی قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیر آزمایشگاهی کاه گندم و سرشاخه خرمای فرآوری شده با ایزوله های مذکور انجام شد.
برای این منظور، از سه گونه باکتری Bacillus licheniformis ، Ochrobactrum intermedium و Microbacterium paludicola، استفاده گردید که باکتری های مذکور توسط کشت محتویات روده موریانه ها در محیط های کشت حاوی انواع مختلفی از لیگنین و مواد لیگنوسلولزی جداسازی شده بودند. منحنی های رشد ایزوله ها در محیط کشت نوترینت براث به دست آمد. و سپس کاه گندم و سرشاخه خرما توسط جدایه های مذکور عمل آوری شدند.
رشد بهینه باکتری B. licheniformisدر دمای 40 درجه سانتی گراد بود، اما در دو گونه O. intermedium و M. paludicola رشد بهینه در دمای 37 درجه سانتی گراد مشاهده گردید. رشد بهینه هر سه سویه در pH برابر با 7 اتفاق افتاد. پس از عمل آوری، برای هر دو سوبسترای کاه گندم و سرشاخه خرما بیشترین حجم گاز تولیدی و قابلیت هضم ماده آلی در تیمار فرآوری شده توسط باکتری B. licheniformisو کمترین در تیمار شاهد مشاهده گردید (05/0P<). قابلیت هضم ماده خشک، سوبسترای تجزیه شده حقیقی، انرژی قابل متابولیسم، ضریب تفکیک، pH و غلظت نیتروژن آمونیاکی در هر دو سوبسترا تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت.
نتیجه گیری نهایی: نتایج این تحقیق نشان داد که عمل آوری کاه گندم و سرشاخه خرما توسط باکتری های جداسازی شده سبب بهبود فراسنجه های تخمیر شکمبه در شرایط برون تنی گردید.