کاربرد فناوری جدید راکتور غشایی در صنایع شیمیایی

در چند دهه اخیر، ادغام فرایندهای جداسازی و واکنشی در هر واحد، تحت عنوان فناوری جدید راکتورهای غشایی، در حکم ابزاری بسیار قدرتمند به منظور بهبود بازده و اقتصاد در صنایع شیمیایی، راه های امیدبخشی پیش روی محققان قرار داده است. از این رو هدف اصلی این تحقیق، ارائه گزارشی کامل در مورد کاربرد فناوری جدید راکتورهای غشایی در فرایندهای شیمیایی است.
در این تحقیق، ابتدا انواع راکتورهای غشایی، از جمله راکتورهای غشایی بسپاری، سیلیسی، فلزی، زئولیتی و پروسکایتی بررسی می شود. سپس به کاربرد این فناوری نو در فرایندهای شیمیایی مختلف، از جمله انواع فرایندهای تبدیل1، هیدروژن زدایی، همپارش، تجزیه آمونیاک و تجزیه CO2 و NOx پرداخته می شود. در حال حاضر، به دلیل مصرف سوخت های فسیلی، مشکلات زیست محیطی ناشی از تولید گازهای گلخانه ای مورد توجه قرار گرفته است. از این رو، هیدروژن به عنوان یک سوخت پاک و جایگزین مطرح شده است. مطالعات نظری نشان داده اند که با بهره گیری از فناوری راکتور غشایی در فرایندهای تبدیل هیدروکربن ها، می توان به هیدروژن دست یافت. از یک سو، اگر هدف تولید هیدروژن و کاربرد آن در پیله ای سوختی باشد، آمونیاک یک حامل انرژی مناسب برای تولید هیدروژن محسوب می شود و فرایند تجزیه آن شامل تولید گازهای گلخانه ای از جمله CO و CO2 نخواهد بود.
از سوی دیگر هم می توان با کاربرد این فناوری در تجزیه اکسیدهای نیتروژن و کربن، از میزان زیان های ناشی از تولیدگازهای گلخانه ای کاهید.