مقایسه روش های مالی در قراردادهای نفتی: رویکرد کوشش های موفق و بهای تمام شده کامل

حسابداری برای صنایع نفت وگاز اساسا دارای استاندارد خاص خود می باشد. برای حسابداری صنایع نفت و گاز دو روش متفاوت و پذیرفته شده وجود دارد: روش اول کوشش های موفق1 و روش دوم بهای تمام شده کامل2. در روش اول فقط مخارج آن دسته از فعالیت هایی که منجر به نتیجه مطلوب یعنی کشف مخزن تجاری شده اند به عنوان دارایی به حساب سرمایه گذاری برده می شود3 و بقیه مخارج به عنوان هزینه دوره شناسایی می گردد. در روش دوم مخارج تمام فعالیت های مرتبط با مخزن از مرحله ی اکتشاف تا توسعه (قبل از بهره برداری) به عنوان بهای تمام شده مخزن در نظر گرفته شده و به حساب سرمایه گذاری برده می شود. در واقع این مخارج به عنوان هزینه دوره4 شناسایی نشده بلکه به عنوان دارایی، به موازات برداشت از مخزن مستهلک می گردد. در این پژوهش روش های گزارشگری مالی در فعالیت های نفت و گاز مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. موضوع این پژوهش از منظر اهمیت قراردادهای نفتی بر اهل فن آشکار است.