تاثیر پیکربندی لوله بر انتشار شعله مخلوط های گازی هیدروژن و هیدروکربنی در یک حجم ثابت

در تاسیسات صنعتی، لوله کشی کارآمد و موثر برای انتقال مواد امری ضروری است. در صنایع فرآیندی با توجه به تاریخچه حوادث انفجار گاز که سبب آسیب های جدی شده، نگرانی های ایمنی وجود دارد. هدف از این پژوهش تجزیه و تحلیل عوامل موثر بر انتشار شعله و تنظیمات مربوط به لوله های مختلف می باشد. بدین منظور، انفجار لوله های مستقیم، 90 درجه خم، محل اتصال جوش و موانع موجود در مسیر بررسی شدند. مخلوط گازهای هیدروژن، اتیلن، پروپان و گاز طبیعی در طیف وسیعی از غلظت ها (نسبت تعادل؛ Ф = 0/6-1/4) استفاده گردید. نتایج نشان داد که در حالی که اختلاف معنی داری در حداکثر فشار و میزان افزایش فشار در هر دو نوع ترمینال مورد بررسی وجود ندارد، لوله خم همواره بدترین نتیجه را از لحاظ حداکثر فشار و شعله در انفجارهای گاز شامل واکنش پذیرترین مخلوط ها به وجود می آورد. علاوه بر این، گزارش دقیق اثرات فشار و امواج انفجار نشان می دهد که مدت شتاب شعله، جهت شعله و نقطه احتراق اولیه، به قرار گرفتن طول اتصال لوله در امتداد طول لوله بستگی دارد و سبب بر هم خوردن مکانیسم شتاب شعله می شود.