آنالیز توابع خطا در روش غیر خطی برآورد پارامترهای مدل های جذب سینتیکی و تعادلی

تعیین مدل حاکم در زمینه مدل سازی جذب سینتیک و تعادلی نیازمند روشی مطمئن برای برآورد پارامترها می باشد. در روش غیر خطی، پارامترها بر اساس سعی و خطا با هدف مینیمم کردن خطا برآورد می گردند. در این مطالعه اثر توابع خطای مختلف بر پارامترهای برآورد شده مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و دوم و مدل های تعادلی لانگمویر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت. بهترین تابع بر اساس 239 سری داده سینتیکی و 129 سری داده تعادلی مستخرج از 100 مطالعه قبلی تعیین گردید. استفاده از توابع مختلف تغییرات زیادی در پارامترهای برآورد شده نشان داد، به گونه ای که بیشترین درصد تغییرات پارامترها به 100% نیز می رسد. به کمک روش نرمال سازی خطا بر اساس داده های آزمایشگاهی بهترین توابع خطا به ترتیب Errsq، Hybrd و Mpsd با متوسط خطای نرمال 3 و 4/3 و 6/3 می باشند. روش های Ef و Crm نیز با توجه به داده های آزمایشگاهی دارای بیشترین خطا می باشند.