مقایسه حسگر دور موتور خودرو با حسگر PVDF در موتور XU7 و برداشت انرژی ارتعاشی

المان های پیزوالکتریک در زمینه سازه های هوشمند و برداشت انرژی، بعنوان عنصری اصلی و کلیدی معرفی می شوند. پیزوالکتریک ها به دو دسته اصلی سرامیکی و پلیمری تقسیم می گردند. المان هایی با خواص پلیمری، توانایی تحمل تغییرات کرنش و قابلیت انعطاف به مراتب بالاتری نسبت به المان های سرامیکی داشته و عمر بیشتری دارند. یکی از پرکاربردترین پیزوالکتریک های پلیمری، PVDFها هستند. تغییرات کرنش بر روی فیلم پیزوالکتریک ها ، سبب تغییرات ولتاژ به دو سر الکترود آن ها شده و مانند یک سنسور عمل می کنند. در پژوهش انجام شده، با اتصال سنسور PVDF به تیر یک سرگیردار با جنس فولاد فنری CK75 و قرار دادن این سیستم بر روی دندانه های فلایویل موتور XU7، به نحوی استفاده شده است که این سنسور بتواند در خودرو عملکردی مشابه با سنسور القایی دور موتور را داشته باشد. کلیه تست ها بصورت عملی انجام و مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج بدست آمده نشان داد که این نوع از پیزوالکتریک، توانایی برداشت انرژی به مقدار V/g 72.46 را تا دور RPM600 داشته و تا این دور شاهد مشابهت هایی با سنسور دورموتور حاضر هستیم.