بررسی نظریه ذهن در کودکان پیش دبستانی: پیامدهای آموزشی

نظریه ذهن به شخص اجازه می دهد افکار، آرزوها و نیات را به دیگران نسبت دهد، بتواند اعمال آنها را پیش بینی یا توصیف کند و نیات آنها را درک کند. این پژوهش با هدف بررسی نظریه ذهن در کودکان پیش دبستانی انجام شده است. روش پژوهش پس رویدادی بود. در راستای دستیابی به هدف فوق، 60 کودک پیش دبستانی دختر و پسر 4، 5 و 6 سال به روش نمونه گیری در دسترس از مهدهای کودک و مراکز پیش دبستانی منطقه 6 شهر تهران انتخاب شدند و آزمون های تکالیف نظریه ذهن از طریق چهار آزمون تناظر یک به یک، خانه عروسک ها، بازگویی داستان و پیش بینی باور به صورت بازی با کودکان اجرا شدند و برای تحلیل آماری داده ها از آزمون مجذور خی استفاده شد. نتیجه تحلیل داده ها با استفاده از مجذور خی نشان داد که به طور کلی عامل سن در انجام دادن تکالیف نظریه ذهن در سطح خطای کمتر از 05/0 معنادار بوده است. بدین معنا که کودکان 4 سال، 5 سال و 6 سال عملکرد یکسانی نداشتند. به صورت معناداری 5 سال ها بهتر از 4 سال ها و 6 سال ها بهتر از 5 سال ها عمل کرده بودند. براساس یافته ها، اکتساب نظریه ذهن با افزایش سن امکان پذیر خواهد بود و با توجه به میزان آشنایی کودکان با ابزار آزمایش به علت تجارب روزانه زندگی، پاسخ های صحیح افزایش پیدا می کند. تحول نظریه ذهن پیامدهایی برای رشد مفهوم خود دارد و برای درک دنیای اجتماعی و تعاملات اجتماعی امری بنیادی محسوب می شود