سنتز الکتروشیمیایی و مطالعه طیف الکتروشیمیایی درجای نانوکامپوزیت های رسانای برپایه پلی(2-آمینوفنول)-تیتانیم دی اکسید و روی اکسید

در این پژوهش، طیف الکتروشیمی درجا به عنوان ابزاری قوی در مطالعه و توسعه نانو کامپوزیت های پلیمری رسانا جدید معرفی شده است. نانو کامپوزیت های پلیمری از 2-آمینوفنول با روش ولت سنجی چرخه ای و الکتروپلیمرشدن درجا با استفاده از نانو ذرات تیتانیم دی اکسید و روی اکسید، بر سطح طلا و الکترود ایندیم اکسید قلع شیشه ای سنتز و مطالعه شدند. فیلم های پلیمری و نانوکامپوزیت های پلیمری با روش ولت سنجی چرخه ای، اندازه گیری رسانایی الکتریکی درجا، طیف سنجی های فرابنفش درجا و زیرقرمز تبدیل فوریه، میکروسکوپی های الکترونی پویشی و عبوری و پراش پرتو X بررسی شدند. طی رشد پلیمر بر سطح الکترود و با روش الکتروپلیمرشدن درجا، رفتار های متفاوت و مقادیر مختلف از پتانسیل های اکسایش-کاهش برای نانوکامپوزیت های پلیمری در مقایسه با پلی (2-آمینوفنول) مشاهده شد. همین رفتار در محیط عاری از مونومر و نانوذرات برای پلیمر ها مشاهده شد. ویژگی های طیف االکتروشیمیایی درجا و رسانایی الکتریکی درجای ترکیبات حاصل مطالعه و مقایسه شد. رفتار های متفاوتی از طیف سنجی فرابنفش درجای نانوکامپوزیت های پلیمری 2-آمینوفنول در مقایسه با پلی (2-آمینوفنول) با تغییر پتانسیل به کار رفته مشاهده شد که حاکی از خواص نوری مختلف است. نتایج حاصل از رسانایی الکتریکی در جای پلیمر ها و نانو پلیمرهای سنتزی در محیط اسیدی و با وجود الکترولیت کمکی، بیانگر بهبود رسانایی الکتریکی پلی (2-آمینوفنول) در مجاورت نانوذرات است. همچنین، ساختار و شکل شناسی نانوذرات در پلی (2-آمینوفنول) با طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه و میکروسکوپی های الکترونی پویشی و عبوری بررسی شد. در نهایت، وجود نانوذرات در پلیمر با پراش پرتو X تایید شد.