بهبود روش انتقال پایدار برای تحلیل قابلیت اعتماد مرتبه اول

روش انتقال پایدار یک روش ساده و موثر در کنترل ناپایدار عددی روش قابلیت اعتماد مرتبه اول (FORM) برمبنای تئوری کنترل اغتشاشات می باشد. کارایی و قدرتمندی روش انتقال پایدار وابسته به انتخاب پارامترهای آن است که شامل ماتریس اجباری و طول گام در تحلیل قابلیت اعتماد می باشد. با انتخاب نامناسب طول گام و ماتریس اجباری رویه تکرار انتقال پایدار ممکن است واگرا، همگرایی نامطلوب و یا همگرایی کندی داشته باشد. در این مقاله رویه انتقال پایدار با پیشنهاد یک طول گام دینامیکی ساده و ماتریس اجباری برابر واحد بهبود بخشیده شده است. طول گام پیشنهادی برمبنای اطلاعات تکرار مراحل جدید و قبلی روش FORM به طور دینامیکی قابل محاسبه است. کارایی و همگرایی روش بهبودیافته انتقال پایدار با روش انتقال پایدار و طول گام بی نهایت به کمک پنج مثال عددی و مکانیکی برگرفته از مراجع مقایسه گردیده است. نتایج حاکی از آن است که روش بهبودیافته انتقال پایدار نه تنها پایداری عددی مسائل غیرخطی قابلیت اعتماد را تضمین می کند بلکه کارایی بیشتری نسبت به روش انتقال پایدارجهت تخمین احتمال خرابی دارد.