بررسی بی نزاکتی فراگیران در آموزش علوم پزشکی از دیدگاه فراگیران و فرادهندگان

یکی از نقش های مهم آموزش، تربیت نیروی انسانی بانزاکتی است که بتواند با دیگران ارتباط سازنده ای برقرار نماید. تعامل بین فراگیر و فراده عامل پیش نیاز فرایند یادگیری بوده و آن را تسهیل میبخشد. این مطالعه کمی با هدف بررسی بی نزاکتی فراگیران از دیدگاه فراگیران و فرادهندگان در آموزش دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد.
مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در نیمسال دوم سالتحصیلی 95-1394 در دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد. با استفاده از نمونه گیری سرشماری، پرسشنامه بی نزاکتی در آموزش عالی در اختیار همه اعضای هیئت علمی و مربیان قرار گرفت که 74 نفر پرسشنامه ها را برگرداندند. بعلاوه، از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 540 فراگیر همان پرسشنامه فوق الذکر را تکمیل کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فوق الذکر استفاده شد. جهت تحلیل داده های از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی تست و آنوای یک طرفه در SPSS-24 استفاده شد.
میانگین و انحراف معیار نمره نگرش فراگیران و فرادهندگان در مورد بی نزاکتی فراگیران در دانشگاه به ترتیب 0/35±2/97 و 0/61 ±3/50 بود. بعلاوه، این مقادیر در مورد تجربه فراگیران و فرادهندگان به ترتیب 0/35± 2/05 و 0/41±3/08 بود. اختلاف آماری بین نمره نگرش فراگیران و فرادهندگان در مورد رفتارهای بی نزاکتی فراگیر از نظر آماری معنی دار بود (p<0/001). در مقابل، اختلاف نمره تجربه فراگیران و فرادهندگان از رفتارهای بی نزاکت فراگیران از نظر آماری معنی دار نبود (p<0/21).
بر اساس یافته های این مطالعه، فراگیران و فرادهندگان رفتار های بینزاکتی را از سوی فراگیران در سطح متوسطی درک و تجربه میکنند. بنابراین لازم است برای بهبود رفتار های فراگیران اقداماتی از قبیل برگزاری دوره های آموزشی در مورد رفتارهای حرفه ای و آکادمیک، اخلاق و مهارت های ارتباطی انجام پذیرد.