اثر تنش شوری بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک درختچه خرزهره (Nerium oleander)

شوری یک مسئله فراگیر و محدود-کننده توسعه فضای سبز شهری در مناطق خشک است. به-دلیل کمبود آب با کیفیت مناسب در این مناطق، استفاده از آب های با کیفیت پایین تر جهت آبیاری گیاهان مورد توجه قرار گرفته و معرفی گونه های متحمل به شوری جهت استفاده در فضای سبز شهری امری ضروری است. این پژوهش در شرایط گلخانه جهت بررسی اثر پنج سطح شوری آب آبیاری شامل 4/0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بر روی برخی شاخص های فیزیولوژیکی گیاه خرزهره (Nerium oleander) به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که شوری منجر به افزایش معنادار غلظت سدیم و کاهش میزان پتاسیم ریشه در تمامی سطوح شوری در مقایسه با تیمارشاهد شد. میزان سدیم برگ خرزهره تنها در سطح شوری 12 دسی زیمنس بر متر در مقایسه با تیمار شاهد معنا دار بود. غلظت پتاسیم در اندام هوایی خرزهره تحت تاثیر شوری قرار نگرفت. همچنین با افزایش شوری مقدار پرولین برگ ها افزایش یافت، ولی در مقدار قندهای محلول و کلروفیل تغییر معناداری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد. به نظر می رسد خرزهره با تجمع پرولین، جذب و نگهداری یون های سدیم و کلرید در ریشه و عدم انتقال آن ها به برگ ، تنش شوری را تحمل نموده است.