پوشش های تابش پز بر پایه پلیمرهای پرشاخه

از آن جا که صنایع پوشش برای کاهش ترکیبات آلی فرار از سوی سازمان های حفاظت از محیط زیست تحت فشار قرار دارد؛ فناوری پخت تابش پز بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. پخت با پرتو فرابنفش، شامل فرآیند پلیمریزاسیونی است که در آن مونومرها و الیگومرها با داشتن چندین گروه عاملی تحت آغازگرهای نوری و تابش پرتو فرابنفش در عرض چند ثانیه به یک شبکه ی پلیمری سه بعدی تبدیل می شوند. با وجود مزایای مناسب این نوع پوشش ها، برای اصلاح برخی ویژگی ها ترکیباتی به عنوان افزودنی به آنها اضافه می شود که از جمله ی آنها پلیمرهای پرشاخه است. پلیمرهای پرشاخه با داشتن ویژگی های منحصربه فردشان از جمله ساختار کروی شکل و تعداد فراوان گروه های انتهایی، در فرمولاسیون پوشش های تابش پز وارد شدند و خواص ویژه ای به آنها بخشیدند. حضور این ساختارها در پوشش های تابش پز، هم خصوصیات عملکردی پوشش مانند گرانروی و هم خواص نهایی فیلم ها همچون مقاومت های مکانیکی و حرارتی را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مقاله به توضیح پوشش های تابش پز، ساختارهای پرشاخه و تاثیر آنها بر ویژگی های پوشش های تابش پز پرداخته می شود.