اثر افزودنی های باکتریایی بر بافت شناسی ژژنوم بلدرچین های ژاپنی با کمبود پروتئین تغذیه ای

پس از پی بردن به اثرات مضر مصرف آنتی بیوتیک ها بر سلامت گله های طیور و به دنبال آن سلامت جوامع بشری، تکاپو برای استفاده از مواد جایگزین افزایش یافت. ازجمله مناسب ترین موادی که تاکنون شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته اند، مواد پری بیوتیک، پروبیوتیک ها و سین بیوتیک ها می باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک در جیره غذایی بر فراسنجه های هیستومورفومتری ژژنوم، به عنوان محل اصلی جذب مواد غذایی، در بلدرچین ژاپنی است. تاثیر پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک در جیره های با کمبود پروتئین بر هیستومورفومتری ژژنوم در یک آزمایش فاکتوریل 2×4 با دوسطح پروتئین (توصیه شده و 10 درصد کمتر) و چهار نوع افزودنی (بدون افزودنی، پروبیوتیک گالیپرو، پری بیوتیک تکنوموس و مخلوط آن ها به عنوان سین بیوتیک) در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار و 25 قطعه بلدرچین در هر تکرار بررسی شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان دهنده کاهش معنی دار نسبت طول پرز به عمق کریپت در گروه های تغذیه شده با جیره های کمبود پروتئین بود (05/0 > p). نسبت طول پرز به عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی پروتئین توصیه شده به همراه افزودنی سین بیوتیک تغذیه شدند، بالاتر از سایر پرندگان بود (05/0 > p). تعداد سلول های جامی در جیره های کم پروتئین افزایش معنی دار نسبت به جیره معمولی داشت (05/0 > p). همچنین ضخامت لایه عضلانی در جیره های کم پروتئین و بدون افزودنی، افزایش معنی داری نشان داد (05/0 > p). این درحالی بود که در بررسی سایر فراسنجه ها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. براساس نتایج حاصل، استفاده از پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک در جیره هائی با کمبود پروتئین، با بهبود فراسنجه های هیستومورفومتریک ژژنوم روده بلدرچین ژاپنی، می تواند موجب بهبود جذب روده ای در آن ها شود.