مطالعه عفونت تجربی ویروس بیماری نیوکاسل در جوجه های مادر بومی متعاقب آلودگی ویروس بیماری بورس عفونی

نشانه های بالینی، جراحات ماکروسکوپی، گسترش ویروس در بافت ها و انتشار در محیط و پاسخ ایمنی هومورال به ویروس حاد نیوکاسل در جوجه های مادر بومی متعافب آلودگی به ویروس گامبورو مورد بررسی قرارگرفت. یک صد و بیست جوجه ی مادر بومی یک روزه به طور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. جوجه های گروه اول و دوم در سن یک روزگی به ویروس بیماری بورس عفونی با دوزCID50 103 به داخل بورس تلقیح شدند. جوجه های گروه یک و سه در 30 روزگی با 1/0 میلی لیتر از مایع آلانتوئیک حاوی EID50105 ویروس نیوکاسل به روش چشمی- بینی تلقیح شدند و گروه چهارم به عنوان کنترل منفی نگه داری شدند. جوجه ها بعد از تلقیح، روزانه چهار بار ازنظر نشانه های درمانگاهی مشاهده شدند. در روزهای دو، 5، 10، 15 و 18 پس از تلقیح ویروس نیوکاسل، سوآب از نای و کلواک چهار جوجه ازهر گروه تهیه شد. همچنین چهار جوجه از هر گروه در روزهای دو، 5، 10 و 15، کشتارشده و نمونه های بافتی از مغز، نای، ریه، کلیه و کبد برای ردیابی ویروس با روش RT-PCRبرداشته شدند. نتایج نشان داد نشانه های بالینی بیماری نیوکاسل درگروه های آلوده به ویروس گامبورو و نیوکاسل شدیدتر بود و این جوجه ها مدت طولانی تری ویروس نیوکاسل را از نای و کلواک دفع کردند وعیار پادتن ضدویروس نیوکاسل کمتری داشتند. آنالیز واریانس دوطرفه نشان داد آلودگی جوجه های مادر بومی به ویروس گامبورو بر پاسخ ایمنی هومورال پرنده تاثیر داشته است (001/0>P). مطالعه نشان داد ویروس بیماری گامبورودرجوجه های مادر بومی می تواند منجربه حساسیت بیش ترآن ها به بیماری نیوکاسل و تشدید بیماری زایی و دفع ویروس شود.