بررسی اثر عصاره های آبی و الکلی برگ ریحان (OcimumBasilicum)بر تغییرات بیان ژن VEGF در مسیر آنژیوژنز پرده کوریوآلانتوئیک جنین جوجه

آنژیوژنز از مهم ترین فرایندهای زیستی است که هرگونه اختلال در آن، به بیماری منجر می شود. نقطه اصلی در هدایت مولکولی این فرایند، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) است که از طریق رسپتورهای خود اعمال اثر می کند و یکی از تنظیم کننده های اختصاصی رگ زایی است. این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره های آبی و الکلی برگ گیاه ریحان بر تغییرات بیان ژن VEGF در مسیر آنژیوژنز پرده کوریوآلانتوئیک جنین جوجه انجام گرفت.
در این تحقیق تجربی 60 عدد تخم مرغ نطفه دار نژاد Ross به طور تصادفی به 6 گروه، شامل گروه های شاهد، شاهد آزمایشگاهی و چهار گروه تجربی تقسیم شد. پس از انکوباسیون در روز دوم پنجره هایی روی تخم مرغ ها ایجاد و در روز هشتم عصاره های آبی و الکلی گیاه ریحان با دوزهای 50 و 150 (mg/kg) بر روی پرده کوریوآلانتوئیک جنین جوجه تزریق شد. روز دوازدهم،جهت استخراج RNA و بررسی بیان ژن VEGF، از پرده کوریوآلانتوئیک نمونه برداری شد. سپس با ساخت cDNA تغییرات بیان ژن VEGFبه روش کمی و با آنالیز داده ها، در تمام گروه ها مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان دادبیان ژن VEGFتحت تاثیر عصاره های آبی و الکلی گیاه ریحان در تمام گروه های تجربی نسبت به شاهد آزمایشگاهی افزایش یافته است، اما این افزایش در هر دو تیمار گروه آبی بیشتر از دوزهای تیمار شده گروه الکلی بود.
هر دوعصاره آبیو الکلی گیاه ریحان بیان ژن VEGFرا افزایشداد. بررسی های صورت گرفته روی تعداد و طول عروق نیز این افزایش را نشان می دهد. با توجه به این اثر افزایشی می توان گفت عصاره های آبی و الکلی گیاه ریحان می توانند بر فرآیندهای مولکولی رشد و نمو و تکثیر و فرایندهای وابسته به آن هاموثر باشند.