تعیین الگوی کشت بهینه در شبکه آبیاری و زهکشی سد گلستان با استفاده از الگوریتم ژنتیک

تهیه، تدوین و اجرای الگوی کشت یکی از فعالیت های مهم در بخش کشاورزی و نظام تولید مواد غذایی می باشد. با توجه به اهمیت و نقش الگوی کشت در تولید پایدار محصولات زراعی و باغی، تعیین الگوی بهینه کشت در شبکه های آبیاری امری ضروری است. تحقیق حاضر با هدف حداکثرسازی میزان سود خالص کشاورزان با استفاده از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک به تعیین الگوی کشت بهینه در شبکه آبیاری و زهکشی سد گلستان پرداخته است. این شبکه آبیاری توسط چهار شرکت تعاونی تولید روستایی به صورت مجزا مورد بهره برداری قرار گرفته است، به همین دلیل الگوی کشت منطقه برای هر تعاونی به صورت مجزا و در دو کشت پاییزه و تابستانه تعیین شده است. در کشت پاییزه به دلیل بارندگی و وجود آب کافی مدل تمام مساحت قابل کشت هر تعاونی را به زیر کشت برده و 38 درصد از حجم آب موجود نیز به صورت مازاد باقی مانده است. اما در کشت تابستانه به دلیل افزایش تبخیر و تعرق و نبود بارندگی میزان آب آبیاری افزایش می یابد، به همین دلیل مدل به طور متوسط 34 درصد مساحت هر تعاونی را به زیر کشت محصولات آبی برده است. در صورت استفاده از آب مازاد کشت پاییزه در کشت تابستانه می توان 1388 هکتار (حدود 13 درصد) دیگر از اراضی را نیز به زیر کشت محصولات آبی برد و میزان سود را 37 درصد افزایش داد.