سنجش رابطه مشارکت در فعالیت های گردشگری با بهزیستی ذهنی زنان روستایی (مطالعه موردی: منطقه اورامان)

امروزه برای تحقق محیطی بانشاط در روستاها و دستیابی به بهزیستی ذهنی زنان روستایی، که به دلایل اجتماعی و اقتصادی در انزوا قرار گرفته‏اند، با توجه به وجود فقر و بیکاری گسترده در روستاها و ضرورت رفع آن ها به منظور تحقق محیطی بانشاط، بر بهره‏گیری از پتانسیل‏های روستاها جهت رونق اقتصادی و حضور زنان در آن ها تاکید می شود. در این میان، از گردشگری روستایی، به دلیل ماهیت مشاغل و درآمد مناسبی که برای زنان دارد، استقبال شده و برنامه ریزی هایی برای آن اتخاذ شده است. یکی از مناطق روستایی کشور، منطقه اورامان در شهرستان سروآباد است که حضور زنان در عرصه گردشگری پررنگ است. بنابراین، در پژوهش کاربردی حاضر، که با روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته ‏است، تاثیر حضور زنان روستایی در فعالیت‏های گردشگری بر بهزیستی ذهنی‏شان بررسی شد. به دنبال توزیع پرسش نامه در میان 90 نفر از زنان روستایی، روستاهای هدف گردشگری که به روش نمونه‏گیری هدفمند انتخاب شدند و تجزیه و تحلیل داده های حاصله با استفاده از آزمون‏های استنباطی (T تک نمونه ای، خی دو، رتبه‏ای فریدمن و کای دو توافقی) این نتیجه حامل آمد که حضور زنان در فعالیت‏های گردشگری در سطح معنا‏داری 001/0 و با میانگین محاسبه شده برابر 47/3، موجب افزایش و بهبود بهزیستی ذهنی زنان روستایی شده‏ است. در میان شاخص‏های بررسی شده نیز، شاخص‏های شناختی بهزیستی ذهنی با میانگین برابر 55/3 و در میان متغیرهای بررسی شده، به ترتیب رضایت از محیط روستا و وابستگی به آن و کاهش احساس فقر و رضایت از زندگی، دارای بیشترین بهبود وضعیت و اثرپذیری از حضور زنان در فعالیت‏های گردشگری بوده اند. همچنین، یافته ها نشان دادند که بین میزان رضایت از توسعه و وابستگی درآمدی به فعالیت‏های گردشگری و میزان بهزیستی ذهنی زنان روستایی مورد بررسی، ارتباط معنا‏دار، مثبت و مستقیمی وجود دارد.