بررسی کارایی فرایند الکتروشیمیایی در حذف سم ایمیداکلوپرید از محلول های آبی: تاثیر نوع و نحوه ی آرایش الکترودها

ایمیداکلوپرید، یک حشره کش سیستمیک بوده که به طور گسترده جهت کنترل تعداد زیادی از آفات در کشاورزی به کار می رود. بنابراین با توجه به اثرات سمی آن، لازم است با روش های مناسبی آن را حذف نمود. هدف این مطالعه، ارزیابی کارایی فرایند تجزیه ی الکتروشیمیایی در حذف سم ایمیداکلوپرید از محلول های آبی می باشد.
از یک راکتور شیشه ای و ترکیب های مختلفی از الکترودها برای انجام آزمایشات ناپیوسته جهت بررسی کارایی فرایند استفاده شد. تاثیر پارامترهای مختلف جهت تعیین شرایط بهینه مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این کار به ترتیب از الکترودهای سرب و استیل ضد زنگ به عنوان آند و کاتد استفاده شد. در ادامه و تحت شرایط بهینه ی تعیین شده، کارایی الکترودهای مختلف شامل مس، آهن، آلومینیوم، استیل و گرافیت در حذف سم با هم مقایسه ساده شدند.
آنالیزها نشان داد که تحت شرایط بهینه، کارایی روش در حذف ایمیداکلوپرید و COD به ترتیب برابر 2/97 درصد و 57/88 درصد می باشد. داده های سینتیکی تبعیت آن از واکنش درجه اول کاذب را نشان داد. در بین الکترودهای بررسی شده نیز بعد از سرب، به ترتیب الکترودهای مس، آهن، استیل، گرافیت و آلومینیوم بیش ترین کارایی را نشان دادند. آنالیز طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) نشان داد که بر اثر تجزیه ی سم، گروه های عاملی دچار تغییر می شود. هم چنین نتایج آنالیز GC/MS تجزیه شدن ترکیب را به محصولات پایانی تایید کرد.
استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد فرایند الکتروشیمیایی، یک فرایند موثر در حذف حشره کش ایمیداکلوپرید بوده که تحت شرایط بهینه آزمایشگاهی می تواند حدود 97 درصد کارایی در حذف داشته باشد.