استفاده از روش in situ برای مقایسه ضرایب تبدیل پروتئین خام به پروتئین قابل متابولیسم در پودر ضایعات کشتارگاهی، دانه سویای تفت داده شده و پودر ماهی

زمینه مطالعاتی: برای بررسی تعیین ضریب تبدیل پروتئین خام به پروتئین قابل متابولیسم در ارزشیابی پروتئین از روش های متفاوتی استفاده می شود. این تحقیق به منظور مقایسه ضریب تبدیل پروتئین خام به پروتئین قابل متابولیسم در پودر ضایعات کشتارگاهی طیور، دانه سویای تفت داده شده و پودرماهی با استفاده از روش کیسه های نایلونی و محاسبات مربوط به آن انجام گرفت.
سه راس گوسفند نر نژاد قزل دارای فیستولای شکمبه ای در قالب طرح مربع لاتین چرخشی استفاده شد و بخش بندی پروتئین نمونه های پودر ضایعات کشتارگاهی براساس سیستم کرنل نیز بیان شد.
بخش پروتئین قابل تجزیه (a+b) در پودر ضایعات کشتارگاهی، دانه سویای تفت داده شده و پودرماهی به ترتیب 6/76، 2/98 و 2/79 درصد بود (05/0 >P). پروتئین قابل متابولیسم محاسبه شده به ترتیب 59/25، 97/23 و 53/48 درصد و ضریب تبدیل پروتئین خام به پروتئین قابل متابولیسم به ترتیب 45/0، 63/0 و 70/0 برای پودر ضایعات کشتارگاهی طیور، دانه سویای تفت داده شده و پودرماهی بود. همچنین علی رغم اینکه پروتئین خام پودر ضایعات کشتارگاهی حدود 18 درصد بیشتر از پروتئین خام دانه سویای تفت داده شده بود، اما میزان ضریب تبدیل آن به پروتئین قابل متابولیسم کمتر از 5/0 بود که نشان از بازدهی کم استفاده از پروتئین در این خوراک دارد.
نتیجه گیری نهایی: نتایج این آزمایش نشان داد؛ کاهش میزان نیتروژن نامحلول در شوینده اسیدی پودر ضایعات کشتارگاهی با استفاده از روش های فرآوری، ممکن است وضعیت پروتئین قابل متابولیسم آن را بهبود بخشد و در نتیجه دسترسی به پروتئین توسط دام و قابلیت متابولیسم آن را افزایش دهد.