اثر استفاده از دمای سرد در فرآیند سل - ژل بر سنتز نانو کامپوزیت CeO2-TiO2

در این پژوهش تاثیر به کارگیری دمای سرد در فرآیند سل- ژل بر روی اندازه بلورک های حاصله در نانوکامپوزیت CeO2-TiO2 مورد بررسی قرار گرفت. فرمول بهینه برای تهیه سل شامل اسید استیک، سریم نیترات، الکل 2-پروپانول، تیتانیوم ایزوپروپوکساید(TTIP) و آب دیونیزه به ترتیب با نرخ مولی 7:1:1:1:140 می باشد. استفاده از نسبت های بهینه از مواد آغازگر و همچنین کنترل شرایط هیدرولیز منجر به فرآوری نانو ذرات ریزتر در زمان کمتر و دمای پایین تر در مقایسه با تحقیقات قبلی شد. در مقایسه با تحقیقات مشابه، سل مناسب ظرف 50 دقیقه آماده شد. از آنالیزهای XRD و SEM برای بررسی نمونه ها استفاده شد. همچنین از آنالیز FT-IR جهت بررسی میزان پایداری سل ها استفاده شد و آنالیز FT-IR نشان داد که کاهش دما هنگام سنتز به پایداری بیشتر سل ها کمک می کند. آنالیز اشعه ایکس حضور فاز آناتاز و روتایل را برای تیتانیا و ساختار مکعبی را برای سریا نشان داد.