مقایسه ی یافته های معاینه ی بالینی و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی با آرتروسکوپی در بیماران با آسیب مینیسک و لیگامان زانو

مفصل زانو به عنوان یکی از شایع ترین محل های آسیب در اثر تروما می باشد که شناسایی بیماری های جدی آن با دقت بالا امری ضروری است. بنابراین، هدف از انجام این مطالعه، مقایسه ی یافته های معاینه ی بالینی و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (Magnetic resonance imaging یا MRI) با آرتروسکوپی در بیماران با آسیب مینیسک و لیگامان زانو بود.
این مطالعه، بر روی 100 بیمار که کاندیدای آرتروسکوپی بودند، انجام گرفت. پس از اخذ رضایت از بیماران و ثبت اطلاعات دموگرافیک، بیماران تحت معاینه ی بالینی زانو و تصویربرداری MRI از زانو قرار گرفتند. گزارش های MRI توسط یک رادیولوژیست خوانده شد و نتیجه ی هر کدام از روش ها با نتیجه ی آرتروسکوپی (استاندارد طلایی یا Gold standard) مقایسه شد و حساسیت، ویژگی و دقت هر روش محاسبه گردید.
حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و دقت کلی معاینه ی بالینی در تشخیص پارگی Anterior cruciate ligament (ACL) به ترتیب برابر با 100، 0/75، 1/94، 100 و 0/95 درصد بود و اما در رابطه با MRI، این مقادیر به ترتیب برابر با 7/93، 100، 100، 0/80 و 0/95 درصد به دست آمد. همچنین، برای تشخیص آسیب مینیسک، در رابطه با معاینه ی بالینی، مقادیر پیش گفته به ترتیب برابر با 1/74، 100، 100، 7/73 و 0/85 درصد بود و در رابطه با MRI به ترتیب برابر با 1/93، 1/88، 5/91، 2/90 و 0/91 درصد به دست آمد. با توجه به سطح معنی داری، برای تشخیص پارگی ACL، معاینه ی بالینی دارای حساسیت بیشتر و MRI دارای ویژگی بیشتری بود، اما دقت هر دو برابر بود. همچنین، برای تشخیص آسیب مینیسک، معاینه ی بالینی دارای ویژگی بالاتر اما MRI دارای حساسیت بیشتری بود و دقت MRI بالاتر بود.
معاینه ی بالینی و MRI دارای دقت های نزدیک به هم در تشخیص بیماری های زانو (پارگی ACL و آسیب مینیسک) می باشند.