مقایسه ی تاثیر تجویز وریدی پاراستامول، دگزامتازون و ترکیب پاراستامول و دگزامتازون در پیش گیری از سردرد پس از بی حسی نخاعی در جراحی سزارین

مطالعه ی حاضر، با هدف تعیین تاثیر تجویز وریدی پاراستامول، دگزامتازون، ترکیب پاراستامول و دگزامتازون بر سردرد پس از بی حسی نخاعی در جراحی سزارین انجام شد.
در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 220 بیمار کاندیدای سزارین در 4 گروه 55 نفره توزیع شدند و گروه ها به ترتیب 1 گرم پاراستامول، 8 میلی گرم دگزامتازون، 1 گرم پاراستامول + 8 میلی گرم دگزامتازون و گروه شاهد، با حجم مشابه نرمال سالین دریافت کردند. بروز سردرد بعد از عمل در چهار گروه تعیین و مقایسه گردید.
فراوانی بروز سردرد در چهار گروه معنی دار بود؛ به طوری که در 6 ساعت بعد از عمل، در چهار گروه دگزامتازون، پاراستامول، دگزامتازون + پاراستامول و شاهد، به ترتیب 60/23، 00/20، 90/10 و 00/40 درصد دچار سردرد شدند (004/0 = P). در 12 ساعت بعد از عمل نیز در چهار گروه پیش گفته، به ترتیب 15/25، 00/20، 90/10 و 00/40 درصد افراد، دچار سردرد شدند (004/0 = P). در 24 ساعت بعد از عمل نیز به ترتیب 8/21، 00/20، 90/10 و 50/34 درصد افراد سردرد داشتند (027/0 = P).
استفاده از ترکیب دارویی پاراستامول و دگزامتازون، موثرتر از کاربرد تک تک این داروها می باشد. مضاف بر این که مصرف هم زمان این دو دارو، با کاهش دز مصرف دگزامتازون همراه است و از آن جایی که پاراستامول به تنهایی تاثیر کاملی در پیش گیری از سردرد بعد از عمل ندارد و از طرف دیگر، مصرف زیاد دگزامتازون با بروز برخی عوارض جانبی از همراه می باشد، به نظر می رسد استفاده از پاراستامول + دگزامتازون، ترکیب دارویی مناسبی در پیش گیری از سردرد بعد از عمل جراحی سزارین تحت بی حسی نخاعی باشد.