وضعیت مراقبت های بهداشتی ساکنین مناطق حاشیه نشین (ناپایدار) شهر کرج سال 1393

حاشیه نشینی در کلان شهرها یکی از معضلاتی است که کشورهای در حال توسعه با آن روبرو می باشند. کمبود دانش کافی درخصوص توزیع فاکتورهای خطر بیماری های غیرواگیر مانند تغذیه ناسالم و مشکلات روانی از مشخصات این مناطق می باشد. هدف از این مطالعه بررسی نیازهای سلامت ساکنین مناطق حاشیه نشین (ناپایدار) در زمینه مراقبت های سلامت روان و تغذیه و نیز دسترسی به مراقبت های اولیه سلامت (PHC) بود.
روش اجرا: گروه مورد مطالعه در این مطالعه مقطعی - توصیفی 514 زن متاهل ساکن 3 منطقه حاشیه نشین (ناپایدار) شهر کرج در سال 1393 بود. مطالعه به روش خوشه ایدو مرحله ای بوده و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای محقق ساخته شامل سوالاتی در خصوص وضعیت سوشیودموگرافیک، دسترسی به مراقبت های اولیه سلامت (PHC) و نیز نیازهای درک شده افراد در زمینه تغذیه و سلامت روان بود.
4/62% و 4/58% به ترتیب نیاز به مشاوره تغذیه و روانشناسی را احساس کرده بودند که تنها 2/26% و 1/24% از آنان مشاوره تغذیه و روانشناسی دریافت کرده بودند. بیش از 40 درصد افراد با نیاز به مشاوره تنها به مراکز خصوصی مراجعه کرده بودند. بیش از 60 درصد از آنان نیز نگرش مثبتی به توصیه های روانشناسان و کارشناسان تغذیه داشته و بیش از 70 درصد از آنان نیازمند کسب اطلاعات بیشتر بودند.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که افراد در مناطق شهر کرج نیازمند اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره بیشتردر زمینه تغذیه و سلامت روان می باشند. با درنظر گرفتن نیازهای این افراد و نگرش مطلوب آنان به مراقبت های سلامت به نظر می رسد ایجاد ساختارهای لازم برای بهبود دسترسی این افراد به مراقبت های سلامت گام بزرگی در راستای ارتقای سلامت آنان و دستیابی به عدالت در سلامت خواهد بود.