مقایسه تاثیر سیاست های احیا تحت تاثیر تغییر اقلیم به کمک پویایی سیستم ها؛ مطالعه موردی زیست بوم دریاچه ارومیه

یافتن راهکارهای پایدار و مقرون به صرفه در مدیریت منابع آب یکی از مهمترین چالش های پیش روی جوامع به شمار می رود. دریاچه ارومیه به عنوان یکی از بزرگترین دریاچه های فوق‏شور از موقعیت استراتژیکی برخوردار است و از مهمترین عوامل تاثیرگذار در منطقه می باشد. درحالیکه وضعیت دریاچه ارومیه فاجعه‏بار است، یافتن راهکارهای مدیریتی احیای آن به وضعیت اکولوژیکی پایدار، حیاتی می‏باشد. در مقاله حاضر از دیدگاه پویایی سیستم ها به منظور بررسی تاثیر سیاست های احیای مختلف بر دریاچه ارومیه استفاده شد. تاثیر سیاست هایی مانند افزایش بهره وری کشاورزی، کاهش سطح زیرکشت آبی، تغییر الگوی کشت و انتقال آب از رودخانه های ارس و زاب بر دریاچه بررسی گردید. نتایج بررسی نشان داد که هیچ یک از طرح ها به صورت منفرد، در احیای دریاچه ارومیه موثر نیستند. سیاست افزایش بهره‏وری آبیاری، تغییر الگوی کشت و کاهش سطح زیرکشت بیشترین تاثیر را در افزایش تراز دریاچه دارد و در صورت اعمال دقیق در حدود 8 سال سبب احیای دریاچه ارومیه خواهند شد.