تحلیل روانشناسی محیط زیستی رفتار مشارکت گرایانه کشاورزان در حفاظت از آب

یکی از راهکارهای خروج از بحران آب «توام ساختن راهکارهای فناورانه با راهبرهای اجتماعی رفتاری» است تا به این واسطه، تغییرات زیربنایی در راستای حفاظت منابع آب در افراد جامعه ایجاد شود. بر این اساس، هدف این پژوهش، تحلیل روانشناسی محیط‏زیستی از رفتار مشارکت گرایانه کشاورزان در حفاظت از آب بود. این مطالعه از نوع پژوهش‏های «کاربردی» و «توصیفی همبستگی» است. ابزار پژوهش، پرسشنامه‏‏ای بود که روایی آن با استفاده از نظرات پانلی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی و کارشناسان آب و پایایی با استفاده از آزمون‏ آلفای کرونباخ (90/0≥α≥75/0) مورد تایید قرار گرفت. جامعه ی آماری، شامل 23750 نفر از کشاورزان جنوب حوزه آبریز دریاچه ارومیه بود که 378 نفر از آنها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. یافته های تحلیل رگرسیونی نشان دادند که کشاورزان دارای ارزش‏های فردگرایانه، رفتارهای مشارکت گرایانه کمتری نسبت به کشاورزان دارای ارزش‏های جمع گرایانه در راستای حفاظت از منابع آب از خود نشان می‏دهند. فزون بر این، این دو متغیر توانستند، 5/32 درصد از تغییرات رفتار حفاظت آب مشارکت گرایانه را پیش‏بینی کنند. نتایج حاصل از آزمون t هم نمایانگر آن بود که میان دو گروه از کشاورزانی که در کلاس های آموزشی مرتبط با موضوع آب شرکت کرده بودند و آنهایی که در چنین کلاس های شرکت نکرده بودند، از لحاظ رفتار حفاظت از آب مشارکت‏گرایانه تفاوت معنی‏دار وجود دارد.