بررسی میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در رانندگان برون شهری استان مازندران

امروزه شیوع بالایی از دردهای اسکلتی-عضلانی، در رانندگان کشورهای رو به رشدگزارش می شود. با این وجود در ایران تحقیقات بسیار کمی در این زمینه بر رانندگان برون شهری انجام گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط باکار و تعیین عوامل مرتبط باآن در رانندگان برون شهری استان مازندران می باشد.
مطالعه به صورت مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که برروی 1850 راننده برون شهری استان مازندران انجام شد. پرسشنامه علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی نوردیک وپرسشنامه مربوط به ویژگی های فردی برای همه رانندگان تکمیل شد. تحلیل داده ها با استفاده ازرگرسیون لجستیک آزمون کای دو توسط نرم افزار SPSSنسخه 22 انجام شد.
بیش ترین میزان شیوع دردهای اسکلتی-عضلانی در رانندگان، در12 ماه گذشته به ترتیب مربوط به نواحی،گردن 3/16 درصد، زانوها 9/13 درصد و پشت وآرنج ها 7/10 درصدگزارش شد. متغیرهایی مانند سن، سابقه کار، مصرف سیگار، میزان تصادفات و وضعیت تاهل با درد در نواحی مختلف بدن در رانندگان در 12 ماه اخیر ارتباط معنی دار داشت(05/0> P).
استنتاج: یافته های این مطالعه نشان داد اختلالات اسکلتی-عضلانی دررانندگان برون شهری بخصوص در ناحیه گردن و زانو شیوع بالا یی دارد که با طراحی صندلی ارگونومیک خودرو براساس ابعاد آنتروپومتریک ایرانیان، انجام ورزش های کششی و داشتن استراحت کافی و هم چنین آموزش نشستن صحیح به رانندگان می توان تا حدود زیادی از بروزاین اختلالات پیشگیری کرد.