اثر پیش تیمار با اسید سالیسیلیک بر شاخص های رشد و جذب عناصر غذایی گیاهچه کنجد در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری و پیش تیمار با اسید سالیسیلیک (SA) بر برخی شاخص های رشد و جذب عناصر غذایی کنجد (Sesamum indicum L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی و چهار تکرار در گروه زراعت دانشگاه ولی عصر رفسنجان اجرا شد. عامل های آزمایش پیش تیمار بذر در سه سطح (آب مقطر، اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار و اسید سالیسیلیک 5/2 میلی مولار) و شوری در سه سطح (5/2، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر) بودند. یک تیمار بذر خشک هم برای مقایسه با دیگر سطوح پیش تیمار در آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد در شوری 9 دسی زیمنس بر متر پیش تیمار با هر دو غلظت SA، سبب افزایش معنی دار درصد سبز نسبت به بذر خشک و آب مقطر شد. سطح برگ بوته و شاخص سبزینگی آن نیز در اثر افزایش شوری در بذر خشک و پیش تیمار با آب مقطر کاهش یافتند اما با کاربرد 5/2 میلی مولار SAمقدار این دو صفت در شوری های 6 و 9 دسی زیمنس بر متر تفاوت معنی داری با شوری شاهد نداشت. از سوی دیگر، پیش تیمار با SA سبب کاهش محتوای سدیم و افزایش محتوای پتاسیم اندام هوایی شد. با این حال غلظت منیزیم اندام هوایی در پیش تیمار با 1 و غلظت فسفر در غلظت 5/2 میلی مولار SA بیشتر از بقیه تیمارها بود. اثر پیش تیمار با SA بر وزن خشک گیاهچه چندان روشن نبود. در تیمارهای بذر خشک، آب مقطر و 5/2 میلی مولار SA بیشترین وزن خشک اندام هوایی، ریشه و گیاهچه به سطح شاهد شوری تعلق داشت و با افزایش شوری مقدار آن کاهش یافت. تنها در غلظت 1 میلی مولار و در شوری 9 دسی زیمنس بر متر، وزن خشک نسبت به شاهد کاهش معنی داری نداشت. به طور کلی در این آزمایش اثرات مثبت پیش تیمار با SA بیشتر بر بقای گیاهچه و جذب بهتر برخی عناصر غذایی بود.