تحلیل شاخص های رشدی شنبلیله تحت تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بوته

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بوته بر شاخص های فیزیولوژیک شنبلیله، آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی 91-90 در استان گیلان (شهرستان شفت) به صورت کرت های خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. کود نیتروژن در چهار سطح (شاهد، 25، 50 و 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به عنوان عامل اصلی و تراکم بوته شامل (60، 80، 100 و 120 بوته در متر مربع) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که شاخص های فیزیولوژیک تحت تاثیر تیمارهای مذکور قرار گرفتند. بالاترین شاخص سطح برگ با کاربرد 50 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار و در تراکم 120 بوته در متر مربع به دست آمد. بیشترین تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول مربوط به تیمار نیتروژن 75 کیلوگرم در هکتار و تراکم 120 بوته در متر مربع بود. حداکثر سرعت رشد نسبی پس از دریافت 3/294 درجه روز رشد در تیمار 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با تراکم 80 بوته در متر مربع مشاهده شد.